Φρίξος, το φίλαυτο φταπόδι

Μεγάλες κουβέντες λέμε όταν είμαστε μικρά παιδιά. Τη θυμάμαι ακόμη εκείνη την ημέρα που πεισματικά δήλωσα ότι όταν ξεμπερδέψω με το σχολείο, δεν θα επιστρέψω! Η δίψα, όμως, για μάθηση και πολύ περισσότερο η επιθυμία μου να μετριάσω το «μαρτύριο» των νηπίων που θα είχαν την ίδια στάση μ’ εμένα κατά την είσοδό τους στο σχολείο, με οδήγησαν στο Πανεπιστήμιο. Φοίτησα, λοιπόν, στο τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΑΠΘ και επέστρεψα στον τόπο καταγωγής μου, τη Λάρισα, ως νηπιαγωγός πια, που θέλει αυτά τα μάτια που την κοιτούν εναγωνίως να τα κάνει δικά της. Πολύτιμος αρωγός μου σ’ αυτό το έργο, τα παραμύθια, που έχουν τη μαγική ικανότητα να σε μεταφέρουν σε τόπους φανταστικούς, αλλά και να ανοίγουν διάπλατα τα μάτια των μικρών παιδιών που διψούν για μυθοπλασία.