Φουσκοδεντριά

Η Μαρία Τουλ τελείωσε το σχολείο κατά την εποχή της δικτατορίας, και κατόπιν διδάχτηκε Γαλλική Φιλολογία στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, απ’ όπου και αποφοίτησε κατέχοντας δύο διπλώματα, κι όχι τρία, που θα της επέτρεπαν να διδάξει τη γλώσσα σε σχολείο. Οι δικοί της την προόριζαν για καθηγήτρια, όμως λόγω ασθενείας υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές της, και να νοσηλευτεί για δυο χρόνια σε νευρολογική κλινική, απ’ όπου κι εμπνεύστηκε τα περισσότερα λογοτεχνικά της βιβλία.
Από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της: Φως ελπίδας, 2006, Μοιραία απόφαση, 2008, Τελευταία άνοιξη, 2009, Το απόλυτο σκοτάδι, 2010, Ο κήπος της σιωπής, 2011, Χάρτινες ψυχές, 2011, Κρυφός δεσμός, 2013, Στιγμές ευτυχίας 2013, Ένα χαμόγελο, 2014, Στα σκαλοπάτια της αγνότητας, 2016, και Μια ανάσα από το όνειρο, 2017. Επίσης τα διηγήματα: Χιονισμένα μονοπάτια, 2007, Ανήφορος, 2015, και οι νουβέλες Μελαγχολικό ξημέρωμα, 2012.
Έχουν εκδοθεί τρεις ποιητικές συλλογές της: Σκιές, 1988, από τις εκδόσεις Πρόσπερος, Δάσος από όνειρα, 2012 από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη, Πνευματικός κήπος, 2018, από τις εκδόσεις Οσελότος.
Επίσης από τις εκδόσεις Οσελότος κυκλοφορεί το ιστορικό της βιβλίο: Ιστορικοί περίπατοι 2019, διασκευή από Ιστορικαί μελέται του Χάρη Τουλ.