Τα παραμύθια του οσελότου, τόμος Ι

Οι καλύτερες στιγμές από τα παραμύθια του οσελότου

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ στα Χανιώτικα Νέα   “Γεια χαρά, πλάτανε παραμυθά!”

Δημοσιεύθηκε στις: 04-03-2013 10:46:49

της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΤΖΟΜΠΑΝΑΚΗ
Τον Δεκέμβριο του 2012 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Οσελότος” ο συλλογικός τόμος Ι με τίτλο “Τα παραμύθια του οσελότου”, για παιδιά ηλικίας 3-5, 5-8 και 8-11 ετών, στον οποίο συμμετέχουν 20 συγγραφείς και 6 εικονογράφοι.
Σ’ αυτόν περιλαμβάνεται το παραμύθι “Γεια χαρά, πλάτανε παραμυθά!” της ξεχωριστής Χανιώτισσας νηπιαγωγού Δέσποινας Τζιάκη, σε εικονογράφηση του Διονύση Καραβία.
Ένα παραμύθι που έλαβε την 1η Τιμητική Διάκριση στην Παιδική Λογοτεχνία στον 21ο Παγκρήτιο Διαγωνισμό Λογοτεχνίας του Δήμου Αγίου Νικολάου το 2004 και τώρα βρήκε τη θέση του, κοντά στο αναγνωστικό κοινό, μέσα από αυτή την καταπληκτική έκδοση των 216 σελίδων.
Οι σελίδες του παραδίδουν μαθήματα αποδοχής των άλλων αλλά και του εαυτού μας, στέλνουν μηνύματα μετάνοιας, αγάπης, σεβασμού και μέσω αυτών αλλαγής της καθημερινής μας συμπεριφοράς.
Πρωταγωνιστής του ένας γέρο – πλάτανος, που ονομάστηκε “πλάτανος παραμυθάς” διότι «μια φορά τον χρόνο – το βράδυ της Αυγουστιάτικης Πανσελήνου – λέει ιστορίες και παραμύθια κι όποιος είναι τυχερός και βρεθεί εκείνη τη μαγική βραδιά στη συντροφιά του, έχει να το λέει σε όλη τη υπόλοιπη ζωή του!».
Όμως, δεν ήταν πάντα χαρούμενος στη ζωή του ο πλάτανος. Η ζήλια έτρωγε τα σωθικά του, όταν ήταν ένα μικρούτσικο κι αδύναμο δεντράκι, επειδή ήταν ριζωμένος και ακίνητος μέσα στη γη, ενώ οι άνθρωποι, τα ζώα, τα έντομα, τα πουλιά, ο ήλιος, τα σύννεφα, τ’ άστρα, το φεγγάρι ταξίδευαν ολημερίς και ολονυχτίς. Έγινε κακότροπος και ξέσπασε στον σπουργίτη. Μετά απ’ αυτό έμεινε μόνος, κανένας δεν τον πλησίαζε πια. Η ζωή του γέμισε με αφόρητη μοναξιά, πολλά δάκρυα και πόνο εξαιτίας της απαράδεκτης συμπεριφοράς του. Κι όταν ένα βράδυ καλοκαιρινό ένα πεφταστέρι σκόνταψε στα κλαδιά του, εκείνος άρπαξε την ευκαιρία κι έκανε μια ευχή μήπως και μικρύνει η ερημιά του.

Λίγα λόγια για τα «Παραμύθια του Οσελότου I»

Από την ομιλία της συγγραφέως Τίνας Βαρουχάκη στη διάρκεια της Χριστουγεννιάτικης γιορτής

Καταρχήν, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τις εκδόσεις «Οσελότος» και ιδιαιτέρως την κυρία Λένα Παντοπούλου για την ιδιαίτερη τιμή που μου έκανε να συμπεριλάβει το παραμύθι μου σε αυτόν τον τόμο.
Σε μια κοινωνία στην οποία κυριαρχεί ο νεποτισμός και η αναξιοκρατία, οι εκδόσεις «Οσελότος» «ανοίγουν πόρτες», δίνουν ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους, χωρίς να τους έχουν ακούσει ή δει ποτέ! Και αυτό το γεγονός μου έδωσε μεγαλύτερη χαρά από την έκδοση αυτή καθεαυτήν.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω επίσης την κυρία Εμμανουέλα Κακαβιά για την εικονογράφηση και τις κυρίες Έλσα Παντοπούλου και Αυγή Πλατσή για την επιμέλεια και τις διορθώσεις. Στο σημείο αυτό, αξίζει να υπογραμμισθεί  ότι δεν είναι αυτονόητο ότι σε βιβλία παιδικής λογοτεχνίας γίνονται τόσο επιμελημένες εκδόσεις και αυτός ο τόμος είναι ιδιαιτέρως επιμελημένος και καλαίσθητος.

Διαβάζοντας προσεκτικά και τα υπόλοιπα παραμύθια, με ιδιαίτερη χαρά συνειδητοποίησα ότι σε όλα γίνεται λόγος για Αξίες.
Σε μια ιστορία, βρέχει χρυσάφι και οι μέχρι τότε αδελφωμένοι χωρικοί γίνονται εχθροί, προσπαθώντας  καθένας τους να αρπάξει το χρυσάφι του γείτονα! Στο τέλος τιμωρούνται όλοι τους όταν πέφτουν θύματα εισβολέων!
Σε άλλη, ένα παιδί μετανιώνει για την εγωιστική του συμπεριφορά να ζητήσει από τον Άγιο Βασίλη όλα τα παιχνίδια που θα επιθυμούσε και μην γνωρίζοντας πώς να επανορθώσει, στέλνει νέο γράμμα, το οποίο «αναιρεί» το αρχικό.
Σε άλλη περίπτωση, διαβάζουμε πώς καταστρέφεται το όνειρο ενός παιδιού για ένα ζευγάρι μαγικά γυαλιά και το θυμό της στέρησης διαδέχεται η ευτυχία της προσφοράς…
Σε άλλα παραμύθια γίνεται λόγος για ζώα, που είτε βοηθούν άλλα  με κίνδυνο της ζωής τους, είτε αντιθέτως  προδίδουν τη φιλία  άλλων και ύστερα μετανιώνουν, είτε πάλι σέβονται τη διαφορετικότητα των άλλων ζώων και τελικά αναγνωρίζουν ότι ο καθένας μπορεί να είναι πολύτιμος και δεν πρέπει να κρίνεται από εξωτερικά χαρακτηριστικά.
Σε άλλη ιστορία, προσωποποιείται ένα δέντρο, το οποίο ζηλεύει τα πουλιά που πετούν. Ο φθόνος το οδηγεί στον να καταστρέψει τις φωλιές τους, γεγονός που το οδηγεί  στη μοναξιά και αυτή η συνειδητοποίηση το βοηθά να αλλάξει στάση. Σε άλλη περίπτωση, προσωποποιείται  ένα γράμμα, το οποίο με κίνδυνο της ζωής του αναζητά την ευτυχία και τελικώς συνειδητοποιεί ότι ευτυχία δεν υπάρχει χωρίς αγάπη.

Στη δική μου περίπτωση μιλάω για ένα αυτοκίνητο και προσπαθώ να δώσω το μήνυμα ότι οι άνθρωποι δεν κρίνονται από το τι αυτοκίνητο οδηγούν, αλλά από το ήθος  και τις αρχές τους. Και όλα αυτά σε μια κοινωνία που ακόμη και εν ώρα κρίσης σέβεται τον οδηγό ενός οποιουδήποτε τζιπ και «σνομπάρει» τον οδηγό ενός σαράβαλου, αδιαφορώντας αν το τζιπ αποκτήθηκε με θεμιτό τρόπο και αν αντιστοίχως   ο οδηγός του «σαράβαλου» μπορεί να έχει πολύ πιο αξιόλογο έργο να δείξει από ένα… αυτοκίνητο!

Το ερώτημα όμως παραμένει: πώς θα περάσουμε αυτές τις Αρχές στα παιδιά, όταν βομβαρδίζονται διαρκώς από τις εντελώς αντίθετες! Σταρ και  μια διάχυτη κιτς αισθητική παντού!

Σταρ στα παιχνίδια, σταρ στα ρούχα, σταρ στα σχολικά είδη, σταρ στη μουσική, σταρ στον αθλητισμό, σταρ στα τηλεοπτικά σήριαλ, σταρ στα περιοδικά για παιδιά και εφήβους, σταρ βεβαίως και στο διαδίκτυο.
Η αρχή κοινή: πετυχημένοι = ωραίοι, πλούσιοι και διάσημοι!

Τραγική ειρωνεία: στην οικονομική κρίση αναζητάμε το φθηνό. Στην κρίση αξιών μας επιβάλλεται.

Τίνα Βαρουχάκη